Είστε εδώ

Σε τι διαφέρουν τα Ελληνικά βιολογικά κόκκινα κρασιά από τα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά και Αμερικανικά;©

Γκελης Ν. Δημητριος [Δρ],
Ιατρός Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος, Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιατρικός Εμψυχωτής (Medical Life Coach)
Γκέλης Δ. Νικόλαος [Δρ}, Κόρινθος
Ψυχολόγος, Κόρινθος .(JavaScript must be enabled to view this email address)
Γκελη Αικατερινη
Ιατρός, Ακτινολόγος, Άσσος, Κορινθίας

Τα Ελληνικά βιολογικά κόκκινα κρασιά,  χαρακτηρίζονται ως βιολογικά, διότι παράγονται από σταφύλια απόλυτης φυσικής βιολογικής γεωργίας και περιέχουν θειώδη μέχρι 100ppm..

Αυτό σημαίνει ότι πιστοποιημένα ως βιολογικά αμπέλια καλλιεργούνται χωρίς τη χρήση ζιζανιοκτόνων, παρασιτοκτόνων, η συγκομιδή των σταφυλιών γίνεται με απόλυτη καθαρότητα, όπως και η οινοποίηση και εμφιάλωση γίνονται επίσης σε βιολογικά πιστοποιημένο οινοποιείο. Αυτά γίνονται βάσει οδηγιών που ισχύουν στην Ευρωπαϊκή ΄Eνωση και ελέγχεται η εφαρμογή τους από κρατικούς ή ιδιωτικούς οργανισμούς πιστοποίησης.

Στα  Ελληνικά και Ευρωπαϊκά βιολογικά κόκκινα κρασιά επιτρέπεται να προστεθούν θειώδη μέχρι τα 100ppm. Η κύρια διαφορά μεταξύ των Ευρωπαϊκών και των Αμερικανικών βιολογικών κρασιών είναι η περιεκτικότητά τους σε θειώδη.  Στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον Καναδά, αν στα κόκκινα κρασιά έχουν προστεθεί μέχρι 100 ppm θειώδους και το κρασί έχει παρασκευαστεί από βιολογικά σταφύλια μπορεί να αναγραφεί στην ετικέτα τους τη φράση βιολογικό κρασί  (organic wine, vin biologique)ο

Στις ΗΠΑ οποιοδήποτε κρασί περιέχει περισσότερα από 10 ppm πρέπει να αναγράφει στην ετικέτα ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΘΕΙΩΔΗ και δεν μπορεί να ονομαστεί βιολογικό, αν έχει προστεθεί σ’αυτό οποιαδήπτε ποσότητα θειώδους, έστω και αν έχει παρασκευαστεί από πιστοποιημένα βιολογικά σταφύλια.

Η στροφή των καταναλωτών στην αναγραφή ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΘΕΙΩΔΗ Ή ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΘΕΙΩΔΗ αποσπά την προσοχή του καταναλωτικού κοινού από το σοβαρό πρόβλημα της παρουσία ζιζανιοκτόνων, παρασιτοκτόνων και εντομοκτόνων στο κρασί, που καθιστούν το κρασί μακροχρόνια επιβλαβές για την υγεία.

Η βαρύτητα που προσδίδεται από τους Αμερικανούς στην αναγραφή της περιεκτικότητας θειωδών είναι τελείως παραπλανητική, διότι και αν δεν έχουν προστεθεί θειώδη σ’ένα κρασί, σ’αυτό, με την πάροδο του χρόνου δημιουργούνται θειώδη από αυτό το ίδιο το κρασί.

Υπενθυμίζεται ότι πολλές τροφές περιέχουν θειώδη, π.χ. ξηρά φρούτα. Βεβαίως το 1% του πληθυσμού έχει αλλεργία στα θειώδη και το υπόλοιπο 99% μπορεί και πίνει κρασί με θειώδες ή να τρώει τρόφιμα που περιέχουν θειώδη, χωρίς να παρουσιάζουν προβλήματα. Όμως, όσο πιο λίγα θειώδη έχει ένα κρασί, τόσο πιο γευστικό και αρωματούχο είναι.
Η χρήση μεγάλης ποσότητας θειώδους σε ένα κρασί αλλοιώνει τη φυσική του γεύση και το χρώμα του. .

Πολλοί εστιάτορες ψεκάζουν τις σαλάτες τους με θειώδες για να μη μαραθούν τα λαχανικά τους με αποτέλεσμα να έχουν εκδηλωθεί αλλεργικά συμπτώματα στους ευαίσθητους στα θειώδη καταναλωτές, που μερικές φορές ήταν σοβαρές.

Η επιγραφή λοιπόν σε μια ετικέτα κρασιού της φράσης περιέχει θειώδη μπορεί να τρομοκρατήσει τους καταναλωτές, παρά το γεγονός ότι την επιβάλλει ο νόμος στις ΗΠΑ.

Όσον αφορά την αναφορά ότι το κόκκινο κρασί προκαλεί πονοκέφαλο, διότι περιέχει θειώδη, αυτό είναι ανακριβές, διότι τα λευκά και ροζέ κρασιά περιέχουν πολύ περισσότερες ποσότητες θειωδών, από τα κόκκινα κρασιά.

Στο βιολογικό γλυκό, λιαστό κόκκινο  Αγιωργίτικο  Γκελαντο και ο Εκκλησιαστικός οινος ΝΑΜΑ δεν έχουν προστεθεί θειώδη. Έτσι το κρασί έχει διατηρήσει  την απόλυτη φυσική του γεύση. Μέχρι τώρα το Γκελάντο λαι το ΝΑΜΑ έχουν αντέξει και διατηρούνται θαυμάσια και χωρίς την προσθήκη θειωδών. Άλλωστε και στην αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν ευρύτατα κυρίως το κόκκινο γλυκό κρασί, διότι λόγω των ισχυρών αντιοξειδωτικών μη αλκοολούχων  συστατικών του και της περιεκτικότητάσς τους σε φυσικά σάκχαρα, το κρασί μπορούσε να διατηρηθεί αναλλοίωτο για αρκετά χρόνια. Το λιαστό, κόκκινο γλυκό κρασί Γκελάντο και ΝΑΜΑ έχουν μακροβιότητα επίσης χωρίς την προσθήκη θειωδών, χάρις στα μη αλκοολούχα συστατικά τους, τα οποία περιέχουν σε μεγάλη πυκνότητα.