Τι σημαίνει βιολογικός αμπελώνας Γκέλικος;

Ο βιολογικός αμπελώνας Γκέλικος είναι ένα kt;hma 25 στρεμμάτων στον κάμπο της Νεμέας φυτεμένος με αμπέλια Αγιωργίτικου. Τα αμπέλια Αγιωργίτικου στον Αμπελώνα Γκέλικος καλλιεργούνται εφαρμόζοντας όλες τις σύγχρονες τεχνικές της βιολογικής καλλιέργειας.

Ο αμπελώνας Γκέλικος ανήκει στον ιατρό Δρ Δημήτριο Ν. Γκέλη, ο οποίος εποπτεύει και ελέγχει όλα τα στάδια της παραγωγής των βιολογικών οίνων Γκέλικος, Γκελάντο και του  βιολογικού Εκκλησιαστικού οίνου Γκέλικος ΝΑΜΑ..

Ο Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης είναι ο υπεύθυνος για την τήρηση της εφαρμογής των κανόνων της βιολογικής καλλιέργειας, βιολογικής οινοποίησης και βιολογικής εμφιάλωσης που έχει υποδείξει ο Οργανισμός Ελέγχου και Πιστοποίησης Βιολογικών Προϊόντων   ΔΗΩ.

Ο αμπελώνας Γκέλικος παρακολουθείται και ελέγχεται από τους διαπιστευμένους υπαλλήλους της ΔΗΩ μέχρι και το στάδιο της βιολογικής εμφιάλωσης του παραγόμενου κρασιού.

Απόδειξη ότι, οι οίνοι που παράγονται στον αμπελώνα Γκέλικος είναι βιολογικοί,  είναι ότι στην ετικέτα τους  φέρουν το σήμα πιστοποίησης της ΔΗΩ και το σήμα πιστοποίησης της Ευρωπαϊκής ένωσης.
Οι βιολογικοί οίνοι που παράγονται στον αμπελώνα Γκέλικος ανήκουν στους ελάχιστους οίνους που κυκλοφορούν στην Ελλάδα με την παραπάνω πιστοποιημένη βιολογική σηματοδότηση.

Αποστολή του Ιατρού Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη και των συνεργατών του είναι η παραγωγή βιολογικών ερυθρών οίνων υψηλοτάτης ποιότητος και καθαρότητος, που καλύπτουν τις γευστικές και οσφρητικές απαιτήσεις των ατόμων που γνωρίζουυν τις ευεργετικές ιδιότητες του βιολογικού κόκκινου Αγιωργίτικου  οίνου, όταν πίνεται σε μικρές, έως μέτριες ποσότητες, χωρίς να προκαλεί  πονοκέφαλο ή άλλες παρενέργειες την επομένη ημέρα.

Ο βιολογικός κόκκινος Αγιωργίτικος οίνος Νεμέας Γκέλικος είναι χειροποίητος και μπορεί να φτάσει στα χέρια του καταναλωτικού κοινού σε πολύ λογικές τιμές, μέσω ταχυδρομείου ή να αγοραστεί σε επιλεγμένα καταστήματα εστίασης ή κάβες.

Γιατί ενώ έχει αυξηθεί η κατανάλωση των βιολογικών τροφίμων, δεν έχει ακόμη εξαπλωθεί η ιδέα της κατανάλωσης βιολογικού κρασιού;©

Διότι ακόμη και σήμερα οι συμβατικοί αμπελουργοί διστάζουν να δημιουργήσουν νέους βιολογικούς αμπελώνες ή να μετατρέψουν τους υπάρχοντες αμπελώνες σε βιολογικούς. Οι αιτίες του δισταγμού τους είναι αρκετές. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται το υψηλό κόστος της επίβλεψης του αμπελώνα από τους οργανισμούς πιστοποίησης, η παραπλανητική ααπξίωση του βιολογικού κρασιού από τους εμπόρους κρασιού, οι οποίοι απαιτούν από τους παραγωγούς την παράδοση κρασιού, του οποίου η ποιότητα δεν τους ενδιαφέρει και τρίτον η αδιαφορία των αμπελουργών ή των ιδιοκτητών αμπελώνων για την προστασία της υγείας των ιδίων και των εργαζομένων στους αμπελώνες.

 Η απόκτηση και διασπορά γνώσεων που βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής του ανθρώπου, εξασφαλίζουν τη διατήρηση της υγείας του και ευνοούν τη μακροημέρευση τώρα παίρνει σάρκα και οστά, εξ αιτίας της ευρείας διάδοσης του διαδικτύου. Οι γνώσεις από τα ωφέλη της καρτανάλωσης βιολογικού κόκκινου κρασιού, τώρα έχουν αρχίσει να προβάλλονται στη διεθνή επιστημονική και ιατρική βιβλιογραφία.

Μέχρι τώρα οι περισσότεροι άνθρωποι διεθνώς ζούσαν και ζουν αξιοποιώντας παλιές γνώσεις και διαιωνίζοντας πολλές προκατασκευασμένες λαθεμένες  πίστεις για τους βιολογικούς οίνους, αλλά και για τα λοιπά βιολογικά  γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα.

Σήμερα η κατανάλωση βιολογικών τροφίμων και βιολογικού κόκκινου οίνου διαρκώς εξαπλώνεται παγκοσμίως, διότι έχει γίνει απόλυτα κατανοητό και αποδεκτό ότι:

1. Η νοσηρότητα των γεωργών έχει αυξηθεί και έχει περιοριστεί ο προσδόκιμος χρόνος ζωής τους εξαιτίας της χρησιμοποίησης τοξικών συμβατικών φυτοφαρμάκων, ζιζανιοκτόνων και παρασιτοκτόνων στους αμπελώνες.

2. Οι καταναλωτές συμβατικών κρασιών γνωρίζουν πλέον ότι  εκθέτουν τον εαυτό τους σε κατάλοιπα φυτοφαρμάκων και άλλων επιβλαβών για την υγεία τους τοξικών ουσιών, που χρησιμοποιούνται στις συμβατικές αμπελικές καλλιέργειες.

3. Η χρησιμοποίηση τοξικών χημικών ουσιών στη γεωργία και στην αμπελοκαλλιέργεια διαταράσσει τη βιόσφαιρα της γης. Αυτό σημαίνει ότι καταστρέφει το φυσιολογικό οικοσύστημα του πλανήτη μας και τους  ζώντες οργανισμοί πάνω σ’αυτόν.

Σύμφωνα με τον Αμερικανικό μη κερδοσκοπικό περιβαλλοντικό οργανισμό Environmental Working Group (EWG), που έχει εξειδικευτεί στην έρευνα και τη χορήγηση συμβουλών για τις τοξικές χημικές ενώσεις, τα γεωργικά κατάλοιπα, τις δημόσιες εκτάσεις γης τα δώδεκα πιο ρυπογόνα τρόφιμα με κατάλοιπα παρασιτοκτόνων και τα 15 καθαρότερα τρόφιμα (με τις πιο μικρές συγκεντρώσεις παρασιτοκτόνων)  που υπήρχαν το 2013 ήσαν:

Η πιο Βρώμικη δωδεκάδα: Μήλα, σέλινο, μικρά ντοματάκια, αγγούρια, επιτραπέζια σταφύλια, καυτές πιπεριές, νεκταρίνια, ροδάκινα, πατάτες, σπανάκι, φράουλες, γλυκιές πιπεριές, λαχανίδες, κολοκυθάκια.
Η πιο καθαρή δεκαπεντάδα: Σπαράγγια, αβοκάντο, λάχανο, κολοκύθα, γλυκό καλαμπόκι, γκρέιπ φρουτ, ακτινίδιο, μάνγκο, μανιτάρια, κρεμύδια, παπάγια, ανανάς, γλυκός αρακάς, γλυκοπατάτες

Τα επιτραπέζια σταφύλια πάντοτε περιλαμβάνονταν και περιλαμβάνονται στην πιο βρώμικη δωδεκάδα και συνήθως πέμπτα ή έκτα στη σειρά ρυπαρότητας και αυξημένου φορτίου σε τοξικά φυτοφάρμακα.
Αυτό που δεν γνωρίζει το καταναλωτικό κοινό είναι ότι τα κρασοστάφυλα συμβατικής καλλιέργειας δέχονται μεγαλύτερες ποσότητες φυτοφαρμάκων από τα επιτραπέζια σταφύλια.

Τα συμβατικά κρασοστάφυλα έχει καθιερωθεί να ψεκάζονται με επικίνδυνα εντομοκτόνα, παρασιτοκτόνα, ενώ στη βιομηχανική παραγωγή κρασοστάφυλων και σε αμπέλια που φυτεύονται σε πλεύρες και δεν είναι εφικτό το φρεζάρισμα της γης χρησιμοποιούνται συστηματικά πλέον επικίνδυνα ζιζανιοκτόνα, κατάλοιπα των οποίων τελικά φτάνουν και στο κρασί.

Η βιομηχανία και το εμπόριο των φυτοφαρμάκων (ζιζανιοκτόνων, παρασιτοκτόνων, εντομοκτόνων) καθησυχάζει το καταναλωτικό κοινό ότι η ύπαρξη ιχνών καταλοίπων των φυτοφαρμάκων στο συμβατικό κρασί είναι πολύ μικρή για να βλάψει την ανθρώπινη υγεία.

Αυτή η θέση είναι τελείως παραπλανητική για το καταναλωτικό κοινό, διότι ακόμη και τα ελάχιστα ποσά των φυτοφαρμάκων μπορεί να ασκήσουν πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα για την ανθρώπινη υγεία.

Ο οργανισμός προστασίας του περιβάλλοντος των ΗΠΑ [Environmental Protection Agency] έχει ανιχνεύσει 34 διαφορετικά παρασιτοκτόνα σε κρασιά που έχουν παρασκευαστεί από σταφύλια συμβατικής γεωργίας. Ουδείς μέχρι τώρα έχει ερευνήσει το συνδυασμό αυτών των χημικών ουσιών πως μπορούν να επηρεάσουν την υγεία.

Δεν υπάρχουν επιστημονικές έρευνες που να έχουν βρει αν αυτές οι τοξικές χημικές ουσίες προκαλούν κάποιο τελικό συνεργικό αποτέλεσμα στην υγεία. Άρα το καταναλωτικό κοινό βάζει στο σώμα του αυτές τις τοξικές ουσίες στα τυφλά.

Αν λοιπόν αυτά τα χημικά κατάλοιπα των φυτοφαρμάκων δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι είναι αβλαβή, τότε γιατί το καταναλωτικό κοινό γιατί να τα  εισάγει στον οργανισμό του; Και βέβαια αυτά ισχύουν για τις  συνιστώμενες μικρές συχνές ποσότητες κόκκινου κρασιού από τους γιατρούς (ένα-δύο ποτηράκια ημερησίως). Γίνεται κατανοητό ότι η μεγάλη και χρόνια κατανάλωση κρασιού, εκτός του ότι  αυτή η ίδια είναι βλαπτική για την υγεία, εξαιτίας της κατανάλωσης μεγαλύτερης ποσότητας οινοπνεύματος, συσσωρεύει στον οργανισμό μεγαλύτερες ποσότητες τοξικών καταλοίπων φυτοφαρμάκων. 

Η έκθεση των εργαζομένων στους αμπελώνες που ψεκάζονται με τοξικά φυτοφάρμακα, χρησιμοποιούν τοξικά παρασιτοκτόνα και ζιζανιοκτόνα έχει οδηγήσει σε ανησυχιτική αύξηση των νευροεκφυλιστικών νόσων, ακόμη και σε άτομα ηλικίας 30 ετών και την αύξηση των κρουσμάτων διαφόρων τύπων καρκίνου με αποτέλεσμα την αύξηση της θνησιμότητας των αγροτών.

Πρόκληση νευροεκφυλιστικών νόσων και καρκίνου από την έκθεση σε ψεκασμούς τοξικών φυτοφαρμάκων

Ας παραβλέψουμε τις μικρές ποσότητες καταλοίπων φυτοφαρμάκων στο κρασί και ας εστιάσουμε την προσοχή μας στις σοβαρές επιπτώσεις που έχουν για την υγεία των αμπελουργών οι ψεκασμοί των αμπελώνων ή με πανίσχυρα ψεκαστικά μηχανήματα ή με ψεκαστικά αεροπλάνα..

Τα εκατομμύρια τόνων τοξικών φυτοφαρμάκων που σκορπίζονται στον ατμοσφαιρικό αέρα με τους ψεκασμούς και καταλήγουν στη γη και τον υδροφόρο ορίζοντα της γης βάζουν σε κίνδυνο τους εργαζόμενους στους αμπελώνες, τους λοιπούς ανθρώπους και τα ζώα.

Δυστυχώς τα ζώα, ήμερα και άγρια, δεν μπορούν να διαβάσουν τις πινακίδες που αναγράφουν: Μην πλησιάζεται στον αμπελώνα για τρεις ημέρες γιατί είναι ψεκασμένος.

Οι υγιείς αμπελουργοί και οι εργαζόμενοι στους αμπελώνες πρέπει να γνωρίζουν ότι εδώ και αρκετά χρόνια τα παρασιτοκτόνα έχουν κατηγορηθεί για την πρόκληση νευροεκφυλιστικών νόσων, χωρίς όμως να έχει γίνει πλήρως κατανοητός ο μηχανισμός δράσης τους..

Για τις κύριες νευροεκφυλιστικές νόσους, όπως η νόσος του Πάρκινσον, η νόσος του Άλτσχάϊμερ και η πλαγία αμυατροφική σκλήρυνση υπάρχουν αποδείξεις που συνδέουν την αιτιολογία τους με  τη μακροχρόνια-μικρής δόσης- έκθεση των πασχόντων σε παρασιτοκτόνα, όπως το παρακατ (paraquat), μανέμπ (maneb), διελδρίνη (dieldrin), πυρεθροειδή (pyrethroids) και τα οργανοφωσφορικά. Τα περισσότερα από αυτά τα παρασιτοκτόνα  διαθέτουν κοινά χαρακτηριστικά, δηλαδή  προκαλούν οξειδωτικό στρες, δυσλειτουργία των μιτοχονδρίων, ινιδισμό της α-συνουκλείνης (α-synuclein fibrillization) και νευρωνική κυτταρική απώλεια [1].

Υπάρχει σήμερα γενική ομοφωνία ότι τα παρασιτοκτόνα συμμετέχουν στην πρόκληση της νόσου του Πάρκινσον. Υπάρχουν ισχυρότατες ενδείξεις ότι τα οργανοφωσφορικά παρασιτοκτόνα συμμετέχουν στην αιτιολογία της ιδιοπαθούς νόσου του Πάρκινσον [2, 3].

Από το 2012 η Γαλλική κυβέρνηση έχει επίσημα αναγνωρίσει την ύπαρξη σχέσης μεταξύ των παρασιτοκτόνων και ζιζανιοκτόνων που χρησιμοποιούνται συνήθως στους αμπελώνες και της νόσου του Πάρκινσον. Αυτό συνέβη διότι προκλήθηκαν πολλά κρούσματα νόσου του Πάρκινσον σε νεαρούς εργάτες αμπελώνων, ηλικίας ακόμη και 30 ετών.

Θα μπορούσε να διερωτηθεί κανείς, μα πως συνέβη αυτό; Αυτό συνέβη, διότι κανείς δεν έδωσε οδηγίες στους εργαζόμενους στους αμπελώνες για το πώς θα προστατευτούν από την απορρόφηση των παρασιτοκτόνων δια μέσου του δέρματός τους, Ουδείς τους ενημέρωσε ότι αν διαποτιστούν τα ρούχα με φυτοφάρμακα αυτό ευνοεί την απορρόφησή τους από το δέρμα ή τι είδους μάσκες φιλτραρίσματος του εισπνεόμενου αέρα έπρεπε να χρησιμοποιούν.

Οι αγρότες που εκτελούν ψεκασμούς φυτοφαρμάκων σε αμπελώνες βρέθηκε ότι είχαν τριπλάσιο κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του πνεύμονος σε σύγκριση με αγρότες που ήσαν καπνιστές, αλλά δεν ήταν ραντιστές φυτοφαρμάκων. Η θνησιμότητα από καρκίνο του πνεύμονος των αμπελουργών που ψεκάζουν με φυτοφάρμακα είναι σημαντικά υψηλότερη σε σύγκριση με αυτούς που δεν συμμετέχουν στους ψεκασμούς [4].

Η χρησιμοποίηση αμπελουργικών παρασιτοκτόνων συμβάλει στην πρόκληση καρκίνου του εγκεφάλου που παρατηρείται σε αυξημένη συχνότητα μεταξύ των αγροτών, σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό [5].

Οι ψεκασμοί με καρκινογόνα φυτοφάρμακα φαίνεται ότι ευθύνονται και για την αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου της ουροδόχου κύστης και της εξ αυτού αυξημένης θνησιμότητας στους αμπελουργούς της Νότιας Γαλλίας [6].

Έχει βρεθεί ότι η υπάρχει αύξηση της θνησιμότητας των γάλων αγροτών από λέμφωμα, πολλαπλούν μυέλωμα,  λευχαιμία [7], μη-Hodgkin λέμφωμα [8] συνεπεία έκθεσής τους στους ψεκασμούς με παρασιτοκτόνα, ζιζανιοκκτόνα.

Τελικά ένας σημαντικός αριθμός αμπελοεργατών ασθένησε, πέφτοντας θύμα της παράλογης χρήσης τοξικών φυτοφαρμάκων στη βιομηχανοποιημένη αμπελουργία.

Αν αυτοί οι αμπελουργοί και οι μαζί μ’αυτούς εργαζόμενοι είχαν εργαστεί σε αμπελώνες βιολογικής καλλιέργειας θα είχαν γλυτώσει τη νόσηση,  θα είχαν εξοικονομηθεί χιλιάδες Ευρώ από τις δαπάνες νοσηλείας τους και αυτοί οι άνθρωποι δεν θα είχαν γίνει ανάπηροι.

Δρ Δημήτριος Ν. Γ&