ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΣ ΝΙΚΟΣ

Δικηγόρος, Νομικός σύμβουλος επιχειρήσεων, Κόρινθος

Διαπίστωση της μέθης στην οδήγηση αυτοκινήτου με άλλα αποδεικτικά μέσα, εκτός αλκοτέστ και αιμοληψίας.

ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ 1046/2011

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εκτός από τις μεθόδους με το αλκοτέστ και της αιμοληψίας η διαπίστωση της μέθης στην οδήγηση αυτοκινήτου μπορεί να στηριχθεί και σε άλλα αποδεικτικά μέσα όπως είναι, οι καταθέσεις των μαρτύρων, η  εξωτερική εμφάνιση του οδηγού, η υπερβολική ταχύτητα και η άρνηση του οδηγού να υποβληθεί σε αλκοτέστ, ή αιμοληψία.

ΑΠΟΦΑΣΗ

ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ 1046/2011

Απόσπασμα…..Επειδή με τα διάταξη του άρθρου 42 παρ. 1 του ν. 2696/1999 (Κ.Ο.Κ.) όπως το άρθρο αυτό ίσχυε πριν από την αντικατάστασή του με το άρθρο 43 παρ. 2 του ν. 2693/2001, ορίζεται, ότι απαγορεύεται η οδήγηση κάθε οδικού οχήματος σε οδηγό ο οποίος βρίσκεται υπό την επήρεια οινοπνεύματος, τοξικών ουσιών ή φαρμάκων, που σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης τους ενδέχεται να επηρεάζουν την οδηγική ικανότητα του οδηγού.

Θεωρείται ότι ο ελεγχόμενος οδηγός βρίσκεται υπό την επίδραση οινοπνεύματος, όταν το ποσοστό αυτού στον οργανισμό του υπερβαίνει το 0,5 γραμμάρια ανά λίτρο αίματος (0, 5 gr/l). Με τη διάταξη δε της παρ. 5 του ίδιου ως άνω άρθρου ορίζεται ότι "με κοινές αποφάσεις των υπουργών Υγείας και Πρόνοιας, Δημόσιας Τάξης και Μεταφορών καθορίζονται οι επιστημονικοί τρόποι διαπίστωσης της χρήσης οινοπνεύματος και τοξικών ουσιών ή φαρμάκων κατά την παράγραφο 1 από τον ελεγχόμενο οδηγό, καθώς και κάθε σχετική λεπτομέρεια.

Εξάλλου, με τη με αριθμό 13382 2. 706/11/4δ/1977 απόφαση των Υπουργών Συγκοινωνιών και Δημόσιας Τάξης, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την με αριθμό 13300 Φ. 105.11/4 παρ. θ/198 απόφαση των ιδίων Υπουργών, καθορίζεται η μέγιστη επιτρεπόμενη συγκέντρωση οινοπνεύματος πέραν της οποίας το άτομο υπέχει ευθύνη, που είναι 0,50 %, καθώς και ο τρόπος εξακρίβωσης της χρήσης οινοπνεύματος ή τοξικών ουσιών από οδηγούς κατά την οδήγηση μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται το αλκοτέστ και η αιμοληψία.

Εκτός όμως από τις μεθόδους αυτούς η διαπίστωση της μέθης μπορεί να στηριχθεί και σε άλλα αποδεικτικά μέσα όπως, καταθέσεις μαρτύρων και σε περαιτέρω ενδείξεις όπως είναι η υπερβολική ταχύτητα στη συγκεκριμένη περίπτωση, η άρνηση του οδηγού να υποβληθεί σε αιμοληψία.

Στην παρούσα περίπτωση, με τον τρίτο λόγο της αιτήσεως αναιρέσεως προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση κατά ένα μέρος η αιτίαση από τον αριθμό 1 του άρθρου 559 ΚΠολΔ διότι κατ' εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της προπαρατεθείσης διάταξης του ΚΟΚ, δέχθηκε ότι κατά την οδήγηση του οχήματός του ευρίσκετο υπό την επίδραση οινοπνεύματος, τη δε κρίση του αυτή στήριξε αποκλειστικά και μόνο στην εκτίμηση μαρτυρικών αποδείξεων.

Ο λόγος αυτός αναιρέσεως κατά τα μέρος του αυτό, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, διότι στο αποδεικτικό πιο πάνω πόρισμα το Εφετείο κατέληξε, όπως προκύπτει από την επισκόπηση παραδεκτώς (άρθρ. 561 αρ. 2 ΚΠολΔ) της προσβαλλόμενης απόφασης, από την εξωτερική εμφάνιση του ιδίου του αναιρεσείοντος, τις καταθέσεις των μαρτύρων αλλά και το ότι αρνήθηκε να υποβληθεί σε έλεγχο με ηλεκτρονική συσκευή, καθώς και δια αιμοληψίας.